ชนิดของระบบเครือข่าย

ชนิดของระบบเครือข่าย
ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์สามารถแบ่งได้ ตามลักษณะการเข้าถึงการใช้งาน ตามระยะห่างระหว่างอุปกรณ์ที่เชื่อมโยงกันเป็นเครือข่าย เช่น ระบบ LAN, ระบบ MAN, ระบบ WAN และระบบ Internet เป็นต้น
ระบบเครือข่ายท้องถิ่น LAN (Local Area Network) เป็นระบบเครือข่าย ซึ่งมีขอบเขตการใช้งานภายในพื้นที่เดียวกัน เช่น เครือข่ายที่อยู่ภายในอาคารเดียวกัน หรืออาคารที่อยู่ใกล้กัน เป็นต้น ระบบเครือข่ายท้องถิ่นออกแบบมาเพื่อช่วยลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้งานอุปกรณ์ต่าง ๆ ร่วมกัน โดยการแบ่งกันใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ ทรัพยากรเหล่านั้น อาจเป็นหน่วยประมวลผลกลางความเร็วสูง ฮาร์ดดิสก์ เครื่องพิมพ์ และอุปกรณ์สื่อสารต่าง ๆ ที่ต่ออยู่กับคอมพิวเตอร์เครื่องใดเครื่องหนึ่งในระบบเครือข่าย
ระบบเครือข่ายระดับเมือง MAN (Metropolitan Area Network) เป็นระบบเครือข่ายที่มีลักษณะคล้ายกับระบบเครือข่ายท้องถิ่นแต่มีขนาดใหญ่กว่า และมีขนาดเล็กกว่าระบบเครือข่ายระดับประเทศ ระบบนี้จะเชื่อมต่อการสื่อสารที่อยู่ภายในเขตเมืองเดียวกัน หรือ อาจครอบคลุมหลายเขตเมืองที่อยู่ใกล้กัน
ระบบเครือข่ายระดับประเทศ WAN (Wide Area Network) เป็นระบบเครือข่ายที่มีขอบเขตการติดตั้งใช้งานในบริเวณกว้าง มีลักษณะการเชื่อมต่อในระยะทางที่ไกล อาจจะเป็นระหว่างประเทศหรือระหว่างทวีป และเป็นระบบเครือข่ายที่เชื่อมโยงเครือข่ายแบบท้องถิ่นตั้งแต่ 2 เครือข่ายขึ้นไปเข้าด้วยกัน ในการเชื่อมโยงจะผ่านช่องทางการสื่อสารข้อมูล ที่ใช้ในการสื่อสารอาจผ่านโมเด็มหรือสายโทรศัพท์แบบเช่า (Leased Line), Fiber Optics, X.25, Microwave, ดาวเทียม เป็นต้น ซึ่งใช้กับหน่วยงานขนาดใหญ่ เพื่อใช้ทรัพยากรต่าง ๆ และใช้ระบบการสื่อสารภายในองค์กรที่ซับซ้อนขึ้น เช่นระบบ Intranet, Internet เป็นต้น
ประเภทของการเชื่อมโยงระบบเครือข่าย
โทโปโลยี (Topology) คือ ลักษณะของเครือข่าย ซึ่งหมายถึง ลักษณะของการเชื่อมโยงสายสื่อสารเข้ากับอุปกรณ์ต่าง ๆ ในระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ การเชื่อมต่อสายสัญญาณของโทโปโลยีมีหลายรูปแบบ ดังนี้
โทโปโลยีแบบบัส (Bus Topology) เป็นลักษณะการเชื่อมระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์แต่ละเครื่อง ด้วยสายเคเบิลหรือบัสที่ใช้ร่วมกัน โดยการเชื่อมต่อถึงกันจากจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้ายด้วยเส้นทางการส่งข้อมูล ข้อมูลจะถูกส่งผ่านไปมาระหว่างเครื่องได้ตลอดเวลา โดยไม่ต้องผ่านไปที่ศูนย์กลางก่อน
โทโปโลยีแบบนี้มีข้อดี คือ ใช้สายน้อย ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งต่ำ ถ้ามีเครื่องเสียก็ไม่มีผลกับระบบโดยรวม ส่วนข้อเสีย คือ ถ้าจุดใดจุดหนึ่งของการเชื่อมต่อในระบบเสียหาย ระบบทั้งหมดจะไม่สามารถใช้การได้ เนื่องจากตรวจหาจุดที่เป็นปัญหาได้ยาก
รูปที่ 1 โทโปโลยีแบบบัส
โทโปโลยีแบบดาว (Star Topology) เป็นลักษณะการเชื่อมต่อระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ ด้วยการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องกับคอมพิวเตอร์ศูนย์กลางเพียงเครื่องเดียว โดยใช้อุปกรณ์สื่อกลางต่อกับ Hub เครื่องคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในระบบเครือข่ายจะติดต่อกับเครื่องอื่น ๆ ในระบบจะต้องผ่าน Hub ก่อน และการทำงานแต่ละเครื่องจะเป็นอิสระต่อกัน
โทโปโลยีแบบนี้มีข้อดี คือ การเชื่อมต่อเครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่เข้ามาในระบบทำได้ง่าย โดยไม่กระทบกับเครื่องอื่นในระบบ ถ้าเครื่องใดเครื่องหนึ่งเสีย ระบบยังสามารถใช้งานได้ ส่วนข้อเสีย คือ ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งสูง เนื่องจากต้องใช้อุปกรณ์ที่เป็นตัวกลาง (Hub) และใช้สายมาก ถ้าคอมพิวเตอร์ศูนย์กลางเสีย ระบบเครือข่ายจะใช้งานไม่ได้
รูปที่ 2 โทโปโลยีแบบดาว
โทโปโลยีแบบวงแหวน (Ring Topology) เป็นลักษณะการเชื่อมต่อเครือข่ายคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในระบบเข้าเป็นวงแหวน การสื่อสารข้อมูลระหว่างเครื่อง ข้อมูลจะถูกส่งต่อ ๆ กันไป จนถึงเครื่องผู้รับ
โทโปโลยีแบบนี้มีข้อดี คือ ใช้สายเคเบิลน้อย สามารถตัดเครื่องที่เสียออกจากระบบได้ ทำให้ไม่มีผลกระทบต่อระบบเครือข่าย ส่วนข้อเสีย คือ ถ้าเครื่องใดเครื่องหนึ่งในระบบมีปัญหาเกิดขึ้น ก็จะทำให้เครือข่ายไม่สามารถทำงานได้ และทำให้การเชื่อมต่อเครื่องเข้าสู่เครือข่ายอาจต้องหยุดชะงักทั้งระบบอีกด้วย
รูปที่ 3 โทโปโลยีแบบวงแหวน
ที่มา http://www.geocities.com/chaicom9/usenet/s_com3.htm